شعر من...

وقتی شعری برایت می نویسم

دنبال واژه هائی می گردم

که خانه به دوش چشمانت 

آوارۀ کوچه پس کوچه های باران اند 

و بوسه های کارتن خوابی 

که دنبال آغوش تو می گردند 

و خیال بی خانمانی 

که کجای عشق  

پای دیوار خاطره ای   

در رؤیای تو خوابش برده است 

وقتی برایت شعری می نویسم

دلم یک باغچه پروانه 

دست هایم  

پر از خواب شب بوهاست  

و افکار عاشقانه ام 

قاصدک های بی سرزمین

با  کوله های پر از کوچ اند

که در پایان شعرم 

در عطر تو ساکن می شوند !