از این ایکاش ها روزی ۱۰۰۰ تا پیش میاد...

ای کاش کودکی بودم تا بزرگترین شیطنتم، نقاشی روی دیوار بود .

ای کاش کودکی بودم تا از ته دل میخندیدم.نه اینکه مجبور باشم همواره تبسمی تلخ بر لب

داشته باشم.

 ای کاش کودک بودم تا در اوج ناراحتی و درد با یک بوسه همه چیز را فراموش میکردم

ای کاش کودکی بودم که عاشق عکس توی آیینه می شدم تا مجبور نمی شدم عاشق جماعت

بی معرفت بشم.

ای کاش کودک بودم تا بزرگترین غصه ام شکستن اسباب بازی بود.تا مجبور نبودم بشینم تکه

های شکسته قلبم رو به هم وصله کنم.

ای ایکاش ها ادامه داره...