پریشانم مکن...

در بی ثباتی دریای خواستن

 

تن را

 رنجیده وش ، در یک جزیره گرفتار کرده ام

باری ، در اول احساس امنیت

 گفتم به خویشتن !

یک جا برای توقف پدید شد

اما ، اما همان جزیره کوچک به شوق من

جایی برای یافتن آن نیمه من است

خورشید من ..!

                  ای پر نشان مشوش شوقی ز عشق پاش بر پیکر خاموش و خسته ام ...

دستان سرد مرا دست گیر

شاید !! شاید برای رسیدن مجال نیست .

گویی چرا ؟!

دارم جواب چرایت

چون دل برای رسیدن ز دست رفت

 

 

بینا