تقصیر تو نیست
که چشم هایم پژمرده اند
وقتی تو را با خود می برند
بی آنکه فکر کنند
چشم هایم از گرسنگی می میرند
رؤیاها مسئولند
وقتی چشم هایم
به ناچار می خوابند
به رؤیای تو می افتند
تا لحظه ای
چشم از تو بر ندارند!