اندوه
حاشیه می شود
به مهربان لبخندت
در هجوم بی تابی
پشت قدم های تو
می ایستم
روی لبهایم
راستی
بوی شعر می دهی
حواست نیست!
دوستت خواهم داشت
در بیداد این سکوت