غزل... غزل نوزدهم

شب چرا بسته شده روی غزلخواب ِ شما؟ 

چه غمی دست زده صورت ِمهتاب ِ شما؟ 

این همه وزن که از خط ِ لبت می ریزد 

مبتلا کرده غزل را شده بی تاب ِ شما

لقب ِ پاک ِ خدایی که برازنده ی توست

همه مضمون ِ غزلها شده در باب ِ شما 

چه کنم ؟ عاشقم و شاعر ِ چشمان ِ توام 

ورنه کافر، چه به دربار... وَ محراب ِ شما!؟ 

مطلعی گشتی و امشب دل ِ مارا بردی 

دل که هیچ است برای غزل ِ ناب شما