دمی از حال فردوسی...

فردوسی

شنیدم که یک روز با جیغ و داد

 چنین گفت فردوسى پاکزاد: (1)

 ایا شهرداران تهران زمین 

 چرا غافل از من شدید این چنین‏

 من این جا غریبم، تک و بى کسم

 نباشد به جز دود و دم مونسم‏

 اگر چه ابوالقاسم طوسى‏ام

 اسیرى به میدان فردوسى‏ام‏

 من از بس سر پاى استاده‏ام

 ز کول و کمر سخت افتاده‏ام

 گرفتار  واریس شد پاى من

 به جان شما خیس شد، جاى من

 ز باران و از گردش آفتاب

 کشد موش از پشت بنده سه قاب

 چنان سیخ بر جاى خود مانده‏ام

 که گویى بر این خلق فرمانده‏ام

 بر این مال خرها و دلال‏ها

 که این جاست  پاتوقشان سال‏ها

 بر این مردمانى که بالاتفاق

 سر و کارشان: پول و ارز قاچاق

 شده جنگ رستم و اسفندیار

 مبدل به جنگ یورو با دلار

 چه جویى نشان از دلیران جنگ

 از این خلق معتاد افیون و بنگ

 به جاى جم و خسرو و داریوش

 عتیقه خر و زیر خاکى فروش

 به جاى صداهاى کوس و دهل

 به گوش آید آواز بوق اوتول

 اگر لایق شهرداری بدی (2)

 مرا کی چنین روزگاری بدی؟

 بسى رنج بردم در این سال سى  (3)

 ز بوی بد اگزوز تاکسى

 ز سکلت سواران ریز و درشت

 یکى پشت زین و یکی زین به پشت (4)

 ز دود و دم کامیون دارها

 دو چشمان من کور شد بارها

 ز بس دود از هر طرف خورده ام

 گرفتار درد سل و سرفه ام

 ز بوق تریلى دو گوشم به درد

 چون کوس سواران به گاه نبرد

 مپندار شب‏ها من آسوده‏ام

 که تا بوده است این چنین بوده‏ام

همه شب نمایند ادرارها

جلو پاى من کامیون دارها

 چو فردا بر آید بلند آفتاب

 دوباره من و حال و روز خراب (5)

 الا شهرداران تهران زمین

 بیایید و بالا زنید آستین

 بسازید یک سایبان بلند

 که از باد و باران نیابم گزند(6)

 نگویم مرا پشت اسبم کنید

 به  میدان تجریش نصبم کنید

 اقلاً شب عید شادم کنید

 به یک قوطى رنگ یادم کنید

{1  - چه خوش گفت فردوسى پاکزاد - که رحمت بر آن تربت پاک باد (سعدى)  }

{2  - اگر زاده‏ى شهر بانو بدى - مرا سیم و زر تا به زانو بدى (فردوسى)}

{3  - بسى رنج بردم درین سال سى - عجم زنده کردم بدین پارسى (فردوسى)  }

{4  - چنین است رسم سراى درشت - گهى پشت بر زین گهى زین به پشت (فردوسى) }

{5  - چو فردا بر آید بلند آفتاب - من و گرز و میدان افراسیاب (فردوسى) }

{6  - پی افکندم از نظم کاخى بلند - که از باد و باران نیابد گزند (فردوسى)}