صبحانه حرام شده...

همیشه ازسر بی خوابی است

نه برای آرایش شعرم 
گاهی که ناگزیرم
ماه را از پیشانی پنجره بیاویزم
و انقدر بچرخانم
که از سرگیجه اش
خوابم بگیرد و 
نفهمم
خورشید چند شنبه
صبحانه ام را خورده است

تو اگر از چرخش دلخراش ماه 
غمگینی
سری به این پنجره بزن
و شاعری را از خواب بیدار کن
که شب از چرخش صورتت
خوابش بگیرد 
و فردا 
صبحانه اش را
با خورشید قسمت کند

بهار 1380