روزمره ها...

روز آغوش می گشاید 
بیکرانه 
چون رودی بربستر زمان 
سکون حزن انگیزدرختان ،وسوسه ای ایست برای سرودن 
وکلمات گیج وگنگ درسرسرای ذهن،جاری 
آیامرا به زمان راهی هست ؟ 
وبازکلمات درحرکتند. 
راهی نیست به دالان قلب 
تادرمقدس ترین لحظه حضور ،تطهیر شوند. 
راهی نیست 
دستهایم ،تعمید نمی دهند. 
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد