می نویسم بر باد، تا نماند در یاد... واگویه‌های پسری کله معلق

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد...

بیا...

بیا و ببین
جای زخمهای نشسته برتنم
درد بدی دارد
از هُرم خواهش چشمانم
تا بارش بغضی که امانم نمیدهد
بیا و به یاد بوی بهار نارنج
در لحظه های طی شده بین طلوع دستان تو و صبح بوسه های من
آغوش دردمندم را
به لطیف نوازشی
آرام کن


---
بی درد
با مخاطب خاص
امروزانه
هوبرت چهارشنبه 7 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 06:11 ب.ظ
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد