می نویسم بر باد، تا نماند در یاد... واگویه‌های پسری کله معلق

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد...

باور تو....

سخت که میشود
همه چیز
دست میکشم بر تمام بودنی
که منظومه تبسم جاری ست ...
هر نوازش از او
تمام عطر نارس بهارنارنج را
تا  آرام  ِ عارفانه  جان
 بارور میکند
به دستی در دست ِ خاموشی و
چشمانی سراسر همهمه ی بی قراری..


----
با مخاطب خاص
امروزانه
هوبرت چهارشنبه 7 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 06:20 ب.ظ
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد